Günümüz anne babaları çocukları ile aynı tarihleri
paylaşıyorlar fakat aynı zamanı yaşamıyorlar. Bu nedenle de geçmişin yöntemleri
ve kalıp bilgileriyle bugünün çocuklarının hayatlarına yön çizmeye çalıştıklarında
çatışma yaşıyorlar. Aslında dilimizde çocuklarımızın bizden farklı olduklarını
“zamane çocukları, gençleri, şimdiki nesil, bizim zamanımızda…” gibi ifadelerle
çoktan kabul ettik. Yani aslında kabullenemesek de biliyoruz bizim zamanımızla
çocukların zamanının aynı olmadığını. Ne var ki iş uygulama kısmına geldiğinde
takılıyoruz “ biz böyle gördük” lere “büyüklerimiz bize böyle öğretti”
lere… Fark etmiyoruz ki bu çocuklara
daha 5-10 yıl öncesinin doğruları bile farklı, yanlış geliyor biz bir de kendi
büyüklerimizin doğrularına göre kalıplar biçiyoruz. Artık aynı Türkçeyi bile
konuşmadığımız bireylerelerle aynı kuralların hüküm sürdüğü bir dünyada yaşamak
istiyoruz. Evet, onlar bir birey;
teknoloji çağında doğdular ve hayatı internet hızıyla yaşıyorlar. İstedikleri
bilgiye istedikleri zaman ulaşıyorlar. Zihinsel ve psikolojik gelişimleri daha
hızlı gelişim gösteriyor ve sahip oldukları bilgi sayesinde daha özgüvenliler.
Yaş olarak ne kadar küçük olurlarsa olsunlar fikir beyan etmek istiyorlar ve
dinlenmediklerini anladıklarında kolayca kırılabiliyorlar. Yani geçmişin “
çocuk dediğin bu kadar konuşmaz, büyükler konuşurken karışılmaz” kalıpları bu
çocuklara hiç uymuyor. Meslek hedeflerimiz bile çocuklarımızla çok farklı
“Sigortası var mı?” ya da “Devlete kapağı at hayatın kurtulsun” gibi meslek
beklentileri geçmişte kaldı. Günümüz çocukları analitik düşünme becerileri,
girişimci ruhları ve özgüvenleri sayesinde “Özel sektörde ilerlemeyi” ya da “
kendi işinin patronu olmayı” hedefliyorlar. Zaten bu çocuklar otoriteyle
yaşamak istemiyorlar. Onlar korumacı yapıdaki ailelerin bağımsız ruhlu
çocukları…
paylaşıyorlar fakat aynı zamanı yaşamıyorlar. Bu nedenle de geçmişin yöntemleri
ve kalıp bilgileriyle bugünün çocuklarının hayatlarına yön çizmeye çalıştıklarında
çatışma yaşıyorlar. Aslında dilimizde çocuklarımızın bizden farklı olduklarını
“zamane çocukları, gençleri, şimdiki nesil, bizim zamanımızda…” gibi ifadelerle
çoktan kabul ettik. Yani aslında kabullenemesek de biliyoruz bizim zamanımızla
çocukların zamanının aynı olmadığını. Ne var ki iş uygulama kısmına geldiğinde
takılıyoruz “ biz böyle gördük” lere “büyüklerimiz bize böyle öğretti”
lere… Fark etmiyoruz ki bu çocuklara
daha 5-10 yıl öncesinin doğruları bile farklı, yanlış geliyor biz bir de kendi
büyüklerimizin doğrularına göre kalıplar biçiyoruz. Artık aynı Türkçeyi bile
konuşmadığımız bireylerelerle aynı kuralların hüküm sürdüğü bir dünyada yaşamak
istiyoruz. Evet, onlar bir birey;
teknoloji çağında doğdular ve hayatı internet hızıyla yaşıyorlar. İstedikleri
bilgiye istedikleri zaman ulaşıyorlar. Zihinsel ve psikolojik gelişimleri daha
hızlı gelişim gösteriyor ve sahip oldukları bilgi sayesinde daha özgüvenliler.
Yaş olarak ne kadar küçük olurlarsa olsunlar fikir beyan etmek istiyorlar ve
dinlenmediklerini anladıklarında kolayca kırılabiliyorlar. Yani geçmişin “
çocuk dediğin bu kadar konuşmaz, büyükler konuşurken karışılmaz” kalıpları bu
çocuklara hiç uymuyor. Meslek hedeflerimiz bile çocuklarımızla çok farklı
“Sigortası var mı?” ya da “Devlete kapağı at hayatın kurtulsun” gibi meslek
beklentileri geçmişte kaldı. Günümüz çocukları analitik düşünme becerileri,
girişimci ruhları ve özgüvenleri sayesinde “Özel sektörde ilerlemeyi” ya da “
kendi işinin patronu olmayı” hedefliyorlar. Zaten bu çocuklar otoriteyle
yaşamak istemiyorlar. Onlar korumacı yapıdaki ailelerin bağımsız ruhlu
çocukları…
Ebeveynler
olarak ne yapmalıyız?
olarak ne yapmalıyız?
Anne babaların yapması gereken ilk ve en önemli şey
çocuklarını kaç yaşında olurlarsa olsunlar dinlemeleri. Öylesine bir dinlemeyle
değil, değer vererek, önemseyerek, yorum yaparak gerekiyorsa sorular sorarak
dinlemek. Bir fikirle geldiklerinde sırf anne baba olarak sizin yargılarınıza
uymuyor diye hemen reddetmeyin. Bu fikrin sağlayacağını düşündüğü faydalar
hakkında konuşun. Fikrinizi kabul ettirmek istiyorsanız da onun anlayabileceği
doğru kelimeleri seçerek düşüncenizi ifade edin. Sadece kendi kurallarınızı
değil onun isteklerini de göz önünde bulundurun. Gerekiyorsa aranızda (yazısız)
ufak anlaşmalar imzalayın (Ders çalışması karşılığında bilgisayarla oynamasına
izin vermek gibi.). Yeni neslin sizin önden gidip gölgenizde durmak gibi bir
niyeti yok onlar sizin onların arkalarında durmanızı da istemiyor; onlar için
yanında olduğunuzu bilmek yeterli.
çocuklarını kaç yaşında olurlarsa olsunlar dinlemeleri. Öylesine bir dinlemeyle
değil, değer vererek, önemseyerek, yorum yaparak gerekiyorsa sorular sorarak
dinlemek. Bir fikirle geldiklerinde sırf anne baba olarak sizin yargılarınıza
uymuyor diye hemen reddetmeyin. Bu fikrin sağlayacağını düşündüğü faydalar
hakkında konuşun. Fikrinizi kabul ettirmek istiyorsanız da onun anlayabileceği
doğru kelimeleri seçerek düşüncenizi ifade edin. Sadece kendi kurallarınızı
değil onun isteklerini de göz önünde bulundurun. Gerekiyorsa aranızda (yazısız)
ufak anlaşmalar imzalayın (Ders çalışması karşılığında bilgisayarla oynamasına
izin vermek gibi.). Yeni neslin sizin önden gidip gölgenizde durmak gibi bir
niyeti yok onlar sizin onların arkalarında durmanızı da istemiyor; onlar için
yanında olduğunuzu bilmek yeterli.
0
Mutlu
0
Üzgün
0
Sinirli
0
Şaşırmış
0
Virüslü
