Hayat kısa, ilk önce bunu söylemek istedim. Çünkü üç günlük dünyada, acısını çektiğiniz insanın başka yerde ve başka insanlarla gününü gün ederken sizin bu hayatın acısına ve çaresizliğine teslim olup yaşamaktan soğudunuzu düşünmek akıl işi değil. Beş para etmezin biri sana sırt çevirdi diye hayattan soğumak senin haddine değil. Ve sonra kendine şöyle bir bak, “ben neredeyim, kim için bu acıları çekiyorum?” diye bir sor.
Sonra o insan için bu acıları çektiğini ve katlandığına değip değmediğini bir ölç, biç, tart yani. Bunun muhasebesini İyice bir yap ki bu acılarla tek başına cebellişiyorsan da geçmiş olsun, çünkü saf aşık yerine konulmuşsundur. Birisi köşesinde perişan oluyor, yemiyor,içmiyor,hayatı kendine zehir edip mahvediyor.
Diğeri ise kafasını yastığına koyduğunda rahat bir şekilde uyuyor, geziyor tozuyor ise bu adaletsizliktir. İnsan çok değer verdi diye böyle bedeller ödemeye mecbur bırakılmamalıdır. Bir kere şunu bilmelisinizdir ki uğruna acısını çektiğiniz insan buna değmeli.
İki günlük hayatınızı değmeyecek insanları alışıp mahvetmeyin. Hiç kimsenin unutulmaz olmadığını biliyoruz. Kısacası sevmişsinizdir, kalbinize söz geçiremiyorsundur, et olmuştur tırnak olmuşsunuzdur ona. Sonra koparsın, Yarım bırakılırsın sonra bunun acısını o an ne yapsan bir süre dindiremezsin. Zamanla kabul edip böyle yaşamaya devam edersin ve bir süre elinden bir şey gelmez. Bu sana kötü gelir.Fakat geçer. Bir süre sonra bir sabah uyanmışsın,o yara artık acımıyor…
0
Mutlu
0
Üzgün
0
Sinirli
0
Şaşırmış
0
Virüslü
