Kimliği belirsiz suretlerle
İçine düştüğüm bu karanlık yerde,
Kendimi onlardan ayırmaya çalışırken
Onlardan oldum ben de.
Sürükleniyorum bir hiçliğe,
Savruluyorum bilinçsizce.
Bağırarak itiraz etmek isterken
Gömülür oldum sessizliğe.
Kalabalık, sürü halinde
İnsanları yutuyor içtenlikle.
Çok geç olmadan dönmek isterim,
Oysa ben de karıştım bu insan seline.
Ve duruyorum birden bire.
İnsanlar geçip gidiyor yine.
Bana aldırdıkları yok,
Herkes kendi halinde.
Akıntıya karşı kürek çekiyorum,
Selin tersine yüzüyorum.
Kalabalığı arkamda bırakıp
Tam zıddına gidiyorum.
Kaybolmuş biri olabilirim
Ama kendi yolumu da çizebilirim.
O insan sürüsünün aksine
Neyse ki yerinde bilincim.
Durup etrafıma göz gezdirdiğimde
Benden başka herkes hareket halinde.
Kendime yöneltiyorum şu soruyu:
“Beni onlardan ayıran ne?”
Ve nihayet kurtulmayı başardığımda,
Koca kalabalığı arkamda bıraktığımda
Yalnız kaldığımı fark ediyorum;
Az önce herkes yanımdaydı oysa.
Bir umut arkama bakıyorum
Ama buradan kalabalığı göremiyorum.
Dönmek için çok geç artık,
Ben de yoluma devam ediyorum.
Puslu hava, nemli rüzgar…
Başımda kara bulutlar…
Yolun sonuna geldiğimde
İçimde ne neşe ne de hüzün var.
Bu yürek neye güler, neye ağlar?
Bu güzel papatyalar, bugün mü yarın mı solar?
Nerede benim duygular?
Bu tarifsiz boşluk nereye kadar?
denizli escort |
denizli bayan escort |
