TARIMSAL REFAH İÇİN… – Ömer Faruk Ak – Öğrenci

1) Öncelikle her ilçenin çiftçilerine uzmanlar tarafından bilgilendirmeler yapılacak ve belirli periyotlarda toplantılar yapılacak.
– Mesela her 15 gün veya her ay çiftçiler ile uzmanlar buluşup toplantı yapacak. Bu uzmanların sayısı ise en az ilçedeki köy sayısı kadar olacak. (15 köy varsa en az 15 uzman)
2) 2 dönümden az bir alana kadar serbest tarım yapılabilecek. Ama fazlası bir alanda serbest tarım yapılamayacak ve devlet çiftçilere hangi ürünü ekeceğine karar verecek.
– Serbest ve bilinçsiz tarıma izin verilmeyecek. Uzmanlar her çiftçiye toprağın kalitesine göre tarım önerisinde bulunacak. (Yani toprağın verimi göz önünde bulundurulacak ve ekinlerin yanma oranı en aza indirilecek). Bu sayede bilinçsiz tarım olmayacak ve hem çiftçi zarar etmeyecek hem de kaliteli mahsuller üretilecek.
3) Çiftçiler arasında belirli bir para havuzu olacak. Bu havuzda mesela fındık ekenlerin ayrı çay ekenlerin ayrı yani her ürüne göre çiftçilere hesaplar ve para havuzları kurulacak.
– Devlet bütün çiftçilere geri ödemeli bazı krediler verecek. Geri ödemeliler havuzlarda denk olarak paylaştırılacak.(Toprak büyüklüğüne göre.)
4) Bu havuzlarda her sene çiftçilere belirli krediler verilecek. Geri ödemeli olan bu krediler çiftçinin ürün kalitesine göre sınıflandırılacak.
– Geri ödemeli krediler ürünlerin kalitesine göre arttırılıp azaltılacak. Bu sayede çiftçi daha çok çalışacak ve daha verimli ürünler üretme gayesinde bulunacak.
5) Çiftçiliğin cazip bir meslek olabilmesi için gerekli olan bir faktör ise faal çiftçileri bu işe daha da ısındırmak için tohum, gübre, mazot yardımı gibi yardımlara devam edilmeli ve durumu daha kötü olan çiftçiye talebe göre geri ödemeli daha fazla yardım yapılmalıdır. Bu şekilde çiftçilik artık sadece fakirlerin geçimini sağlaması için veya köylülerin kendileri için yapmış olduğu bir meslek algısından çıkacak ve cazip bir meslek olacak.
– Çiftçilere yapılan mazot, gübre, tohum yardımları devam edecek. Durumu iyi olmayan çiftçilere daha çok yardım edilecek bu ek yardım tarıma teşvik için olacak. Bu sayede şehirde fakir yaşayan köylü köyüne dönecek ve çarpık kentleşmeyi de azaltıp ekinlerinden parasını kazanıp köyünde yaşayacak.
6) Çiftçiler devletinin lehine adımlar atacak ve kendi yolunu bu şekilde çizecek. Mesela bir çiftçi 6 tonluk bir fındık üretti ve topladı. Bu 6 tonun 2 tonunu yerli firmalara, 250 kilo kendine, akrabalarına ve ailesine, kalan 3.750 tonu ise ülke dışına satacak. Bu 3.750 tonu mesela 48.750 Türk lirası ediyor(Satış 13 TL). Bu satışı çiftçi kendisi yapmayacak. Devlete 13 liradan 48.750 Türk lirası üzerinden satacak ve ülke dışına ihracatı devlet bizzat yapacak ve cari açık en aza indirilecek. Bu şekilde çiftçilerimiz hem ülkesinde satış yaparak yerli firmalara destek olacak hem de ülke ekonomisine büyük yardım da bulunacak.
-Örnekte belirtmiş olduğum 6 ton fındık olayında 2 tonu yerli firmalara, 250 kiloyu kendine, 3.750 kiloyu devlete sattı. Devlette 48.750 Türk lirasını vatandaşa verecek ve yurt dışına kendi belirlediği fiyat ile pazarlayacak yani güzel bir kar yapacak.
7) Devlet gerekirse talep eden çiftçiye toprak kiralayacak. Arsanın büyüklüğüne göre ücret alacak ve bu ücret yıl sonu kazancına göre %15’ini alacak. Yani devlet hem kullanmadığı arsadan para kazanacak hem de çiftçi kazanacak.
-Devlet kendine ait kullanmadığı arsaları çiftçiye kiralayacak ve başta kira parası almayacak. Çiftçi yıl sonunda 100.000 lira kazanıyorsa bu fiyatın %15’ini (150.00 lira) kira parası olarak alacak. Yani hem kazanacak hem de kazandıracak.
8) Bu faaliyetler sayesinde sanayileşme gelişecek işsizlik azalacaktır.
– Sanayileşmenin artması yeni kurulacak fabrikalar ve markalar sayesinde olacak. Ama  bunlara bağlı olarak işsizlikte azalacak. Fabrikalar kurulmaya başlayacağı için işçi açığı bulunacak, çiftçiliğe tekrardan dönüş yapacak vatandaşlar ve tarlalarda çalışacak işçiler sayesinde de işsizliğin büyük bir oranda azalması sağlanacaktır.