Önümde kurulu yaşam sofrası,
Tükenmiş testimde içilecek; ab-ı hayat.
Buluşuruz elbet terk-i diyar sonrası
İnsanın dışı muazzamdır belki lakin ruhu bayat.
Erken doydum dostlar, kalkayım.
Fani bir ben geçti bu dünyadan.
Var mıdır yüz yıl sonra hatırlayan?
Kötüye, gamsızlık yaraştı, vicdanı yoktur.
İyiye reva, yağlı urgan.
Erken doydum dostlar, kalkayım.
Gitmek gerekir, arkaya bakmadan.
İki kelamı çevirip dolaştırmadan.
Bu sofra ki açlar sofrasıdır,
Erken doydum dostlar, kalkayım.